Als we als kind, misschien net als onze ouders,nooit hebben geleerd onszelf te mogen zijn,
nooit hebben geleerd om te gaan met stress en overprikkeling,
waar, wanneer en van wie leren we het dan later nog?

En misschien nog wel belangrijker:

Wat als we nooit leren hoe we onze gedachten en gevoelens kunnen reguleren, verwerken en verwoorden?

Hoe vaak raken we dan niet overprikkeld, gestrest of verloren, als kind én als volwassene?

In het jaartraject ‘Erbij horen mag’ worden kinderen en volwassenen uitgenodigd om te ontdekken wat ze misschien nooit hebben mogen leren: voelen, verbinden en thuiskomen bij zichzelf.

Erbij horen mag

Een verbeeldingsrijk en trauma-sensitief jaartraject

voor jongeren vanaf 12 jaar en volwassenen met kenmerken van autisme, internaliserende problematiek of sociaal-emotionele terugtrekking. Het traject is ontwikkeld voor mensen met kenmerken van onder andere: autisme, ADHD, ADD, hoogsensitiviteit, dyslexie, dyspraxie, dissociatie, alexithymie of psychische kwetsbaarheid, zoals depressieve klachten of schizofrenie. Daarnaast is het geschikt voor iedereen die worstelt met thema’s als: schaamte, een negatief zelfbeeld, afwijzing of het verlangen naar echte verbinding.

Een veilige plek voor wie zich ‘anders’ voelt.
Voor wie verlangt naar rust, erkenning en oprechte verbinding, met zichzelf en met anderen.

Jaarprogramma – Erbij horen mag (PDF) Volledige beschrijving van het workshoptraject, inclusief voorbeeld oefeningen en opbouw van het jaarprogramma.

Onderwijsvisie – Waarom leren reguleren thuishoort op school (PDF) Toegankelijke visietekst over het belang van stressregulatie, prikkelverwerking en kernschaamte in het onderwijs – voor scholen, ouders en beleidsmakers.

Kinderen doen samen somatische oefeningen

Waarom dit traject?

Een uitnodiging tot hernieuwd onderwijs, waarin ieder kind zichzelf mag zijn.

In een wereld waarin kinderen steeds vaker kampen met stress, overprikkeling en prestatiedruk, ontstaat een urgente vraag: leren we onze jongeren genoeg over hoe ze zichzelf kunnen dragen? Niet alleen cognitief, maar ook emotioneel, fysiek en sociaal

Binnen het huidige onderwijssysteem ligt de nadruk nog sterk op taal, rekenen, prestaties en gedragsaanpassing. Maar steeds meer jongeren ervaren dat ze ‘anders’ zijn, moeilijk aansluiting vinden of zich terugtrekken uit zelfbescherming. Ze worstelen met gevoelens van schaamte, afwijzing of het verlangen erbij te horen, gevoelens die niet altijd woorden hebben, maar wel diep doorwerken.

Een gemis in ons onderwijs en de zorg

Ondanks de goede bedoelingen van onderwijsprofessionals en hulpverleners, zijn veel mensen (nog) onbekend met de bewezen inzichten van internationaal erkende experts zoals Bessel van der Kolk, Peter Levine, Gabor Maté en Stephen Porges. Hun werk toont aan dat trauma, chronische stress en overprikkeling diep verweven zijn met het lichaam, het zenuwstelsel en onze relaties, en dat herstel vraagt om veiligheid, vertraging en lichaamsgerichte regulatie.

Toch komen deze inzichten zelden aan bod in reguliere schoolpraktijken, leerkrachtenopleidingen of therapeutische-behandeling. Hierdoor missen veel professionals essentiële handvatten om kinderen écht te bereiken, juist die kinderen die het meest behoefte hebben aan erkenning, regulatie en verbinding.

Erbij horen mag, een zachte benadering met diepe wortels

Het jaartraject Erbij horen mag is ontwikkeld vanuit deze urgentie én vanuit compassie. Het is een traject van 36 weken voor jongeren (vanaf 12 jaar) die zich regelmatig overprikkeld, anders of onbegrepen voelen. Via een veilige, verhalende en lichaamsgerichte aanpak leren zij hoe zij gevoelens kunnen herkennen, spanning kunnen reguleren en weer mogen thuiskomen bij zichzelf.

Gebaseerd op inzichten van Jung, Maté, Levine en Van der Kolk, biedt dit traject:

Ademwerk, aarding & somatische oefeningen
Verbeeldingsrijke reflectiewerkvormen
Groepsdynamiek zonder prestatiedruk
Integratie van zelfzorg en verbinding

Het is géén therapie, maar een vorm van onderwijs die helpt om mens te zijn, ook als dat betekent dat je anders voelt, denkt of reageert dan de norm.

Als leren ook over thuiskomen mag gaan

Kinderen leren op school lezen, rekenen en schrijven. Maar wat als we ze ook leren:

Herkennen van spanning en overprikkeling
Ademruimte bieden bij stress
Kinderen leren dat ze erbij horen
Langetermijneffecten op samenleving

Wat we vandaag zaaien in de klas, oogsten zij later op de werkvloer, in relaties en als opvoeders van de volgende generatie. Wanneer we sociaal-emotionele ontwikkeling integraal onderdeel maken van het onderwijs, bouwen we aan een samenleving waarin kwetsbaarheid geen zwakte is, maar een poort naar echte verbondenheid.

Een beweging van binnenuit

Dit traject is geen oplossing van buitenaf.
Het is een beweging van binnenuit, gevoed door het verlangen om ruimte te maken voor de menselijke in een kind.
Voor het lichaam achter het gedrag.
Voor het verhaal achter de stilte.

Het is een uitnodiging aan scholen, teams en ouders om mee te bewegen:
Niet omdat het moet.
Maar omdat het mag.

Omdat we geloven dat een kind dat leert omgaan met overprikkeling en stress niet verandert, maar herinnert wie het al was.
En dat wie zichzelf mag zijn, vanzelf leert hoe je erbij hoort.